یکی از مسائل مورد غفلت ما دانشجویان و افراد فعال در عرصه های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی بی توجهی به امر مهم محاسبه و مراقبه بر فعالیت های اجتماعی امان است. مسئله ای که در امور فردی و اخلاقیات بارها خوانده و از منابر شنیده ایم که ان شاالله عامل به آن هم باشیم. اما این مهم در مسائل اجتماعی و تشکیلاتی هم موضوعیت پیدا می کند و از جهاتی بدلیل تاثیراتی که عمل ما به عنوان دانشجو و به عنوان یک تشکیلات بر جامعه و روند یک جریان عمومی در جامعه می گذارد مهم تر و جدی تر خواهد بود. چرا که تبعات انحراف و اعوجاج در عمل اجتماعی و سیاسی ما(دانشجو _ تشکل) بر جامعه و جریان دانشجویی تا مدت ها باقی خواهدماند و به این سادگی ها ترمیم نخواهد شد و مانند مسائل فردی هم نخواهد بود که فقط مربوط به یک نفر باشد.
در این شب های قدر که از نفس خود حساب کشی می کنیم و برای کارهای غلط و کارهای درست انجام نداده استغفار می کنیم که البته مصادف شده با مهمترین دیدار سالیانه تشکل های دانشجویی با ره بر انقلاب اسلامی بهترین فرصت است تا حساب کشی از اعمال اجتماعی و سیاسی خود داشته باشیم. منویات حضرت آقا به عنوان شاخصی بی بدیل که همه ی ما حداقل در سطح زبان فدائی ولایت و همگی مدعای تبعیت از ایشان را داریم به عنوان بهترین سنگ محک هست برای محاسبه رفتار اجتماعی و سیاسی ما.
امروز یکسال از مهمترین مطالبات و تذکرات امام خامنه ای روحی له الفداه خطاب به دانشجویان می گذرد، با نگاهی به آنچه ایشان یکسال پیش فرمودند و بازخوانی و محاسبه اعمال خودمان در تشکل های دانشجویی(اعم از بسیج دانشجویی، جنبش عدالتخواه، انجمن اسلامی مستقل و دفترتحکیم وحدت) خواهیم فهمید چقدر در عمل ولایتمدار بوده و حرکت اجتماعی ما به چه میزان در مسیر اصلی و اصیل قرار دارد و همچنین در چه حوزه هایی موفق عمل کرده و چه مسائلی مورد غفلت ما قرارگرفته است. به راستی چه نمره ای به خود می دهیم؟
مهمترین نکات و مطالبات حضرت آقا روحی له الفداه از دانشجویان در ماه رمضان سال گذشته(16/5/91):
1. لزوم شرح صدر سیاسى در بین دانشجویان. این ربطى به مسئولین و مدیران دانشگاهها ندارد؛ مربوط به خود تشکلهاى دانشجوئى است. داشتن شرح صدر و برخورد غیر پرخاشگرانهى با کسانى که با فکر انسان همراه نیستند؛ بالخصوص در زمینههاى سیاسى.
2. وقتى کسى جزو اردوهاى جهادى است، به مناطق محروم سرکشى میکند، واقعیتها را به چشم مىبیند، طبعاً تفکر پیگیرى اقتصاد عدالتمحور در او اینجور زنده میشود؛ این براى همهى ما درس است. باید با قشرهاى مختلف جامعه مرتبط شد تا مسائل آنها را لمس کرد؛ این در تصمیمگیرى ما، در نگاه ما به مسائل گوناگون کشور اثر میگذارد.
3. شما دانشجو هستید، استاد هستید، اقتصاددان هستید؛ بسیار خوب، با زبان دانشگاهى، همین ایدهى اقتصاد مقاومتى را تبیین کنید.
4. یکى از چیزهائى که ما از دانشجوها توقع داشتیم و این به طور طبیعى در دانشگاه و در محیط جوان وجود دارد و بنده هم اصرار داشتم که این حالت در دانشگاه زنده بماند، مسئلهى آرمانگرائىاست. آرمانگرایی در سیاست، علم، معنویت و اخلاق و همه ی امور زندگی.
5. آرمانگرائى را با پرخاشگرى اشتباه نکنیم؛ تصور نکنیم که هر کس آرمانگراتر است، پرخاشگرتر و دعواکنتر است.
6. حضور فیزیکى و فکرى در مسائل عمومى کشور از سوى مجموعهى دانشجوئى حتماً لازم است.
7. اگر مجموعههاى دانشجوئى، کانون یا کانونهاى تصمیم و اقدام داشته باشند براى اینکه در مسائل گوناگون فکر کنند و تصمیم بگیرند، اقدامهاى آنها سنجیدهتر خواهد بود.
8. جزو اساسىترین مسائل است - پرهیز از قول به غیر علم، از غیبت، از تهمت. من خواهش میکنم شما جوانهاى عزیز به این مسئله اهتمام بورزید.
9. رقابت بر سر پست و مقام. خب، در یک دورهاى دانشجوهاى تشکلهاى اسلامى و ارزشى منزوى بودند؛ مسئلهى پست و مقام و احیاناً چرب و شیرین و اینها مطرح نبود، اما حالا گوشه و کنار ممکن است مطرح باشد؛ لذا مراقب باشید.
10. معرفتهاتان را بالا ببرید. عزیزان من! سقف معرفت خودتان را، سایتهاى سیاسى و اوراق روزنامهها و پرسه زدن در سایتهاى گوناگون قرار ندهید؛ سقف معرفت شما اینها نیست. به نظر من آن کارى که مهم است انجام بگیرد، مطالعات اسلامى است.
11. نظارت و توجه به اوضاع کشور. نگاه مستفسرانه و دنبالِ پیدا کردن واقعیت، همراه با انتقاد.
12. ارتباط با تشکلهاى دانشجوئى جهان اسلام هم کار لازمى است.
13. اساسىترین قضیه هم امید است. سعى کنید امید را زنده نگه دارید. هرچه میتوانید، شعلهى امید را در دل خودتان و در دل مخاطبانتان زنده نگه دارید. با امید است که میشود پیش رفت.
اکنون ما به عنوان دانشجو پیش خودمان و تشکل های دانشجویی در جلسات داخلی اشان با بازنگری در عملکرد یکساله خود و قیاس با این مطالبات و تذکرات از خود حساب کشی کنیم تا آسیب ها، موانع و غفلت ها را شناسایی کرده ضمن تثبیت این 13 فرمان در برنامه ها و حوزه عملکردی مان، جهت رشد و پیشرفت با نگاهی رو به جلو ضمن اندیشه ورزی و رصد مهمترین مسائل جامعه و دانشگاه با نگاهی اجتهادی و محققانه منویات بسیارمهم چند روز پیش حضرت آقا را نصب العین یکسال پیش رو قرار دهیم.
متن کامل فرمایشات حضرت آقا در دیدار دانشجویی ماه رمضان سال 91
متن کامل فرمایشات حضرت آقا در دیدار دانشجویی ماه رمضان سال 92
پی نوشت: 1. یادش بخیر یکسال پیش در چنین روزی در محضر نائب الامام(کلیک کنید)
2. برخی دوستان عرض می کنند که این همه کار و همچنین مطالبات سال های قبل حضرت آقا هم هست، ما نمی توانیم!!! در جواب قسمتی از فرمایشات همان سال گذشته حضرت آقا را خدمتشان می گذارم: "ما در دیدارهاى دانشجوها معمولاً مطالباتى را مطرح میکنیم؛ آیا این پرتوقعى است؟ این یک سؤال است. اگر انسان مجموعهى عرایضى را که من در دیدارهاى دانشجوئى، چه در ماه رمضانها، چه در دانشگاههائى که من در شهرستانها یا در تهران شرکت کردم، جمع کند، یک فهرست طولانى از مطالبات این حقیر از مجموعهى دانشجویان به وجود مىآید. ممکن است کسى بگوید آقا اینها پرتوقعى است. من عقیده ندارم پرتوقعى است.چرا؟ توجه به نیروى متراکم در دانشگاه، گمان پرتوقعى را نفى میکند. اگر چنانچه شما از یک جوان ورزشکارِ پرنشاطِ نیرومندى بخواهید یک بار سنگینى را از یک جائى بردارد، به یک جاى دیگرى بگذارد، این بههیچوجه توقع زیادى نیست. بله، اگر چنانچه فرتوت باشد، پیر باشد، ضعیف باشد، لاغر باشد، نمیشود توقع داشت؛ اما وقتى تواناست، خب بکند. دانشگاه یک محیط تراکم نیرو است؛ این نیروها ناشى از دو عنصر اصلى است: یکى اصل جوانى است، که من عقیدهام این است خیلى از جوانها خودشان قدر نیروى جوانى را نمیدانند؛ یعنى هنوز کشف نکردند توانائى بىحد و حصرى را که در محیط جوان وجود دارد. جوانى یک سرچشمهى فیاضِ تمامنشدنى از نیرو است. عنصر دوم، خود مسئلهى علم و دانش و دانشجوئى است. خود دانشجوئى به انسان توان میدهد. توجه به علم، توجه به دانش، خودش توانافزا و توانآفرین است. البته بر این دو عنصر اضافه کنیم فضائى را که انقلاب به وجود آورد؛ و اگر بخواهیم با نگاه حداقلى نگاه کنیم، انقلاب این فضا را در محیطهاى جوان و محیطهاى دانشجوئى، حداقل تشدید و مضاعف کرد. یعنى حالت نشاط، سرزندگى، دورى از دلمردگى، اعتماد به نفس، در محیط دانشجوئى زیاد است. بنابراینما هرچه از دانشجوها توقع داشته باشیم، کارهاى سخت را از آنها بخواهیم، متوجه آنها بکنیم، توقعات ارائه بدهیم، به نظر من پرتوقعى نیست. کارهاى زیادى میشود انجام داد. ما یک جریان سیّال و نیروى تمامنشدنىاى داریم که اگر چنانچه این نیرو آزاد شود و هدایت شود، میتواند کشور را به طور کامل آباد کند."