قصد نداشتم بگم اماجناب ميثم اولاچرا يکباربه اسم ميثم و يکبارمحمدي نظرميذاريد؟برادراخلاقي نيستا! دوما آقا درادامه فرمودن:"تصميمى كه بر اساس يك احساس گرفته بشود، يك مطالعه‌ى دقيق، موشكافانه و عالمانه پشت سرش نباشد، آن تصميم، لزوماً تصميم درستى نيست. گاهى اوقات تصميم، تصميم غلطى است."بنده حقيرهم در فرودگاه همان احساس راداشتم امابراساس احساسات تصميم نگرفتم و حرفي نزدم(انشاالله).امابرخي از سرهمان احساس پاک قصدجدي رفتن کرده بودن و هرکس مانع بودرامحافظه کار ميخواندند.حتي آقا فرمودن:"رفتن به غزه، آن وقت نه ممكن بود، نه جايز بود؛ اگر ممكن هم بود، جايز نبود."يعني اينکه اگرمسئولين هم اجازه ميدادن مانبايدميرفتيم.خب چه اشکالي داردحداقل پيش خودمان اشتباهات خودمان را بپذيريم.